امام(ره) صورت اموال خود را به قوه قضائيه چنین اعلام كرده بودند : هزار متر زمين در خمين كه ارث پدري ايشان بود، يك قالي 12 متري و سه دانگ خانه در قم (سه دانگ ديگر آن مهريه همسر حاج آقا مصطفي بود).
زماني هم كه امام(ره) فوت كردند، مجددا اين صورت اموال را آوردند. هزار متر زمين را به پسر برادرشان، قالي 12 متري و سه دانگ خانه را نيز به همسرشان بخشيدند درنتيجه فرزندان امام هيچ ارثي از ايشان نبردند. زماني كه حاج احمد آقا هم فوت كرد با وجود آنكه يگانه پسر امام(ره) بود و مي‌توانست هر كاري انجام بدهد اما يك ريال هم براي فرزندان خود ارث نگذاشت.
امام يك جفت دمپايي داشتند كه در نجف به پا مي‌كردند و همين دمپايي را در پاريس و تهران نيز همراه خود داشتند. اين دمپايي طي اين سال‌ها عوض نشد. همسر امام(ره) نيز اعلام كردند كه حتي يك بار هم امام(ره) به ايشان دستور نداده بود كه آب يا چاي بياورند. امام خود سماوري داشتند كه با آن چاي درست مي‌كردند و يك چمدان هم داشتند كه لباس‌هاي خود را در آن مي‌گذاشتند. اين همه مايملك امام(ره) بود.
از سوي ديگر امام(ره) به غير از آنكه رهبريت كشور را بر عهده داشتند، مرجع تقليد نيز بودند و وجوهات زيادي براي ايشان مي‌آمد. امام تا ريال آخر اين وجوهات را وصيت كردند كه به حوزه علميه قم ببرند. آيا كسي مي‌داند كه تا سه سال، شهريه امام(ره) براي طلبه‌ها داده مي‌شد؟ كه اين پول از همان سهم امام (ره) پرداخت مي‌شد و هيچ ارثي براي فرزندان امام(ره) نماند؟ تنها احمد آقا از شوراي مديريت اجازه گرفتند تا از اين وجه براي ناهار و شام افرادي كه به جماران مي‌آمدند، هزينه كنند.
ناگفتههاي زندگي خصوصي آيتالله خامنه اي